மொழியின் சிறப்பு

மொழி  சிந்தனைக்குரிய  செய்திகளைத் திரட்டுவதற்குப் பெரிதும்  உதவுகிறது.சில சமயம் மொழி சிந்தனைக்கு தடையாகவும் அமைதல் கூடும்.அலங்காரச் சொற்றொடர் நம்மைத் தவறான கருத்திற்குக் கொண்டு செலுத்துவதாகவும் அமையலாம்.அல்லது  பொருள் புரியாமலே புரிந்த்தாக எண்ணும்படி செய்துவிடும்.சொல்மாரியை-சொற்பொழிவினை -கருத்துப் பொழிவாக கொண்டு  மயங்குகின்றனர்.இக்கருத்துநிலைச் செயல்களால் ஏற்படும் தூண்டல்களே கவிதையனுபவத்திற்கு முதல் காரணமாக அமைகின்றன.

                         எண்டோகிரீன் சமநிலை-சில இயல்பான மனப்போக்குகளிலும்,உள்ளக்கிளர்ச்சிகளிலும்   தனியாளிடம் காணக்கிடக்கும் வேற்றுமைகளுக்கு அவனிடம் அமைந்திருக்கும் எண்டோகிரீன் அமைப்பே காரணம் என்று கருதலாம்.ஒருவர் தம் ஆளுமையை எண்டோகிரீன் அளவைகளைக் கொண்டு பகுத்தறிய முனைவதும் ,அதன் பிறகு சுரப்பிச் சிகிச்சையால் மேம்பாடு அடையச் செய்ய எண்ணுவதும் பயன்அற்ற செயல்களாகும்.
                                         தனியாளின் எதிர்வினையில் இன்னொரு சிக்கலும் உள்ளது.அது தன் நிலையைக் குறித்துத் தன் நண்பர்கள் கூறும் குறிப்புகளைப் பொறுத்து எதிர்வினை புரிதலாகும்.புரிசைச் சுரப்பி செயற்படுவது  குறைந்தால் அது மடிமையை உண்டாக்குகிறது.ஆனால் தனியாள் அவனுடைய மடிமையைப் பற்றிக் கிண்டல் செய்தால் அவனிடம் எரிச்சல்தன்மை வளர்கின்றது.எண்டோகிரீன் சுரப்பிகள் தாம் ஆளுமையின் அடிப்படையான உயிரியல்கூறுகள் என்று கூறுவதே மிகவும் பொருத்தமாகும்.கவிதையைப் படித்துச் சுவைப்பதில் ஓரளவு இந்த ஆளுமை பங்கு கொள்கிறது,உணர்ச்சிகள் முதலியவற்றை நன்னிலையில் கட்டுப்படுதிதிய ஒரு நிலை தானே ஆளுமை என்பது.

அறிதலின் அடிப்படை

கவிதையனுபவத்திற்கு உணர்ச்சியும்,உள்ளக்கிளர்ச்சிகளும் மிகவும் இன்றியமையாதவை.கவிதையை இயற்றிய கவிஞனின் உணர்ச்சி,அதைப் படிக்கும் நம் உணர்ச்சி ஆகிய மூன்றும்  ஒன்றும்பொழுதே கவிதை அனுபவம் ஏற்படுகிறது.

                                                நரம்பு மண்டலம்  அறிதலின் அடிப்படையாக அமைகிறது.

பெருமூளை; இது இரண்டு அரைக்கோளங்களாகப் பிரிக்கப் பெற்றுள்ளது.இது நெருங்கி அமைக்கப் பெற்ற நரம்பணுத்தொகுதிகளால் அமைந்த்து.மடிப்புகள் அதிகமாக,அதிகமாக அறிவும் அதிகமாகிறதென்பர்.ஐம்பொறிகளாகிய பார்வை,கேள்வி,ஊறு,நாற்றம்,சுவை  இவை ஒவ்வொன்றும் மூளையில் ஒவ்வொரு பரப்பைப் பெற்றுள்ளன.இவ்வாறு தொழிற்பாகுபாடு இருப்பினும் மூளை ஒன்றாகவே  செய்கின்றது.
நம் அனுபவங்களை இயைபுறுத்தலில் இந்நரம்புகள் ஈடுபட்டுள்ளன. நம் உடற் செயல்களும்,உள்ளச் செயல்களும் தூண்டல்-துலங்கல் விதியைத் தழுவியுள்ளன.

                              ஒருவனுடைய அக அமைப்பினைப் பற்றி நாம் அதிகமாகச் சோதிக்க முடியாதென்பதும்,அவருடைய நிலையான சிறப்பியல்புகள் அவருடைய நடத்தையினின்றே தீர்மானிக்கப் பெறல் வேண்டும் என்பது உண்மையே.உணர்ச்சி நீக்கத்தின் போது (anasthesia)மருத்துவர் கத்தியால் அறுப்பதை நோயாளி உணர்வதில்லை.கடுமையாகப் போர் நடந்து கொண்டிருக்கும் பொழுது போர்வீரன் தன்மீது படும் காயத்தை அறிவதில்லை.
                                 கைவேல் களிற்றொடு போக்கி வருபவன்
                                  மெய்வேல் பறியா நகும்
என்றல்லவோ போர்வீரன் நிலையினைக் காட்டுகின்றார் வள்ளுவப்பெருந்தகை.கருத்து நிலையில் செய்யிம் செயல்கள் எண்ணற்றவை.மொழி இதற்குப் பெருந்துணை புரிகிறது.