நிலவு

                             இருபத்தைந்தாண்டு கடந்ததை மட்டுமல்ல,
                             இல்லறத்தில் மலர்ந்ததையும்
                             இருபது வரிகளில் தந்தாய்!

                             இருவிழிகள்  சுரந்தது,
                             ஈரவிழியின் சுரப்பல்ல-அது
                             இதயச் சுரப்பு.
     
                             இடையில் நிகழ்ந்ததை
                             இதயத்தின் விரிசல் எனவா?
                             உள்ளத்தின் உரசல் எனவா?
                             என்னவோ  இருக்கட்டும்.

                             இனிய நட்பாயில்லாமல்
                             இருந்தாலும்  இதயநட்பு இது!
                             இந்து , வளரும் , தேயும்
                             இல்லாமல்  போகாது.

                        ஆன்மிகமும் , கவிதையும்
                       ஒரு வழிப்பாதையாய்க் கொண்ட
                        நமக்குள்?  

                            

புதிய பார்வை தொடர்ச்சி

காலத்துக்குக் காலம் வாழ்க்கை மாறி வரும் போது  வாழ்க்கையின்

 காலடியில்  பிறக்கும்  சிந்தனைகள்  மாற்றமுறும் போது ,அவை  வெளிப்படும்

கலைவடிவங்களும்  மாறுகின்றன.சங்கக் கவிஞன் அகவலில்

எழுதினான்.வள்ளுவர் நீதியை சுருங்கச் சொல்ல வேண்டி செறிவான குறள்

வெண்பாவில் எழுதினார்.இளங்கோ
கானல்வரிப்பாடலையும்,ஆசிரியத்தையும்

பயன்படுத்தினார்.கம்பனும்,திருத்தக்கதேவரும் காவியத் தேவைக்கிசைய
விருத்தத்தில் பாடினார்கள்.புகழேந்தி வெண்பாவில்

எழுதினார்.அகவல்,சிந்து,கண்மணி என்று பல்வேறு ஓசை வடிவங்களிலும்

பாரதி எழுதினார்.பாரதிதாசனுக்கு விருத்தமும்,கலிவெண்பாவும்,விருப்பமான

யாப்பு வடிவங்களாக இருந்தன.

                                     ''  யாப்புடைத்த  கவிதை

                                         அணையுடைத்த  காவிரி

                                        முகிலுடைத்த   மாமழை

                                        முரட்டுத்  தோலுரித்த

                                        பலாச்சுளை''

என்று  யாப்பைத் தவிர்க்கும்போது  கவிதை தன் அனைத்துச் சக்திகளோடும்

புறப்படுவதாக ஒரு புதுக் கவிஞர் கூறுகிறார்.

புதுக்கவிதை ஒரு புதுப்பார்வை

இலக்கியம் என்பது தனிமனிதர்களின் சாதனைத் தொகுதிதான்.காலந்தோறும்

 கவிஞர்கள் பிறந்து கொண்டே இருக்கிறார்கள்.தமிழ்அம்மை இப்போது

 புதுப்புது வடிவுகளில் கவிதையைப் பெற்று எடுத்துக் கொள்கிறாள் என்கிறார்

  கி.இராஜநாரயணன் அவர்கள்.தமிழன்னை தற்காலத்தில் பெற்றெடுத்த

குழந்தை புதுக்கவிதை என்னும் புதுப்பூ.பாரதி மகாகவி தான்.பாரதிதாசன்

புரட்சிக்கவி தான்.ஆனாலும் இன்று தமிழ்க்கவிதை பாரதியின்

காலகட்டத்தைத் தாண்டி,பாரதிதாசனின் யுகத்தைக் கடந்து புதியதொரு

கட்டத்தை அடைந்துள்ளது.உந்த மாற்றத்திற்குக் காரணம் கவிஞர்கள்

மட்டுமல்ல,காலமும்,,களமும் தான்.


                                            அரைத்த மாவையே

                                            குழைத்து  உருட்டி

                                            பழமைக்  கல்லின்

                                            நடுவில்  நிறுத்தி

                                            யாப்பு  உருளையால்

                                           எண்சீர்  அளவுக்கு

                                           இழுத்துத் தேய்த்து
                 
                                            உலர்ந்த உவமை

                                            மாவைத் தூவி

                                            எடுத்துச்  சிலேடை

                                            எண்ணையில்  போட

                                           ' பஃப்'    என

                                            உப்பிச் சிரித்தது அது!

                                           அதை  ஆசையாய்

                                           எடுத்து  இலையில்

                                           போடும்  வேளையில்

                                           ஒரு  புதுக்காற்று

                                          ' குப்' பென  வீசிற்று, ஓ!

                                            குனிந்து  பார்த்தேன்

                                           உடைந்த அதற்குள்

                                           ஒன்றுமே இல்லை!

                                                    புதுக்காற்றின் முன்னால் மரபு அப்பளம் போல்

நொறுங்கிப் போகிறது என்கிறார் புவியரசு.மரபிலிருந்து பெறுவதற்கு

எதுவுமில்லை என்று பேசுகிறது இந்தக் கவிதை.அதே சமயம் மரபில்

காலூன்றி புதுமையில் சிறகு விரிக்கிறோம் என்று இன்றைய கவிஞர்கள்

பேசுகிறார்கள்.

                 

விடியலை நோக்கி.......

        தன் வீடு ,தன் வாசல் ,தன் உலகம் விடுத்து ஒரு
        அன்னியனின் அகம் உணர இயல்பாக நேயமுற்றல்
         உன் உயிரும் அண்டத்தின் அணுவென்றோ புரிந்திட்டால்
          பொன் விடியல் நோக்கி புதுப்பாதை அமைத்திடலாம்

                                  வாழ்வின் நோக்கமே வசந்தம் நோக்குவது தானே.விடியல் என்பது மலர்ச்சி.விடிதலும் வாழ்வின் மகிழ்ச்சி.அன்புடைமை என்பதில் தானே உலகமே உயிர்த்து நிற்கிறது.
                               அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார்
                                என்பும் உரியர் பிறர்க்கு.
நம் கவியரசரின் வரிகளில்,
                                    மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்
                                     வாரி வாரி வழங்கும் போது வள்ளலாகலாம்
                                      வாழை போலத் தன்னைத் தந்து தியாகியாகலாம்
                                     உருகி ஓடும் மெழுகு போல ஒளியை வீசலாம்
                                     மனம் ,மனம் அது கோவிலாகலாம்.
எப்பொழுது கோவிலாகும் ?அன்னியனின் அகம் உணர,இயல்பாக நேயமுற்றால்மனம் உயரும்.மனம் உயர்ந்தால் பொன்னுலகு நோக்கி புதுப் பாதை தேட வேண்டியதில்லை.தானே உருவாகும்.
தன் வீடு,தன் வாசல் ,தன் உலகம் விடுத்து
என்ற கவிஞரின் சிந்தனை புரட்சிக் கவிஞரின் சிந்தனையை அடியொற்றியதாக இருக்கிறது.

ஆய்வுக் கட்டுரைகள்

பயணங்கள் என்ற கவிதைத் தொகுப்பினை எடுத்துக் கொண்டு அதிலுள்ள சில தலைப்புகளில் சிறப்பான வரிகளை திரை இசைப் பாடலில் உள்ள வரிகளோடும்,இலக்கிய நயமுடன் கூடிய வரிகளையும் ஒப்பு நோக்கியதில் விளைந்தது இந்தக் கட்டுரைகள்.கட்டுரைகள்தொடர்ந்து அடுத்தடுத்த இடுகைகளில்........

உலகினில் நாகரீகம் முற்றும் அழிந்துவிட்டாலும் திருக்குறளும்,கம்பன் காவியமும் இருந்தால் போதும் மீண்டும் அதனைப் புதுப்பித்துவிடலாம்.
                                             
                                                                                                        கால்டுவெல்

அன்பைப் பெருக்கி எனதாருயிரைக் காக்கவந்த
இன்பப் பெருக்கே இறையே பராபரமே!

செம்மொழி மாநாட்டு அரங்குகள்

1.தொல்காப்பியர்
2.திருவள்ளுவர்
3.இளங்கோ
4.நக்கீரர்
5.கபிலர்
6.பரணர்
7.ஔவை
8.பூங்குன்றனார்
9.வெள்ளிவீதியார்
10.பெருஞ்சித்திரனார்
11.கோவூர்க்கிழார்
12.சாத்தனார்
13.காக்கைபாடினியார்
14.அம்மூவனார்
15மாசாத்தியார்
16.நக்கண்ணையார்
17.மாமூலனார்
18.மாங்குடி மருதனார்
19உருத்திரங் கண்ணனார்
20நப்பூதனார்
21.பிசிராந்தையார்
22கல்லாடனார்    
23கம்பர்

.