வெள்ளி, 13 ஆகஸ்ட், 2010

புதுமையின்பம்

உள்ளக் கிளர்ச்சி  பற்றிய  சில கொள்கைகள்  உள்ளத்தை  ஆராய  முற்பட்ட சில  உளவியலறிஞர்கள்  உள்ளக் கிளர்ச்சி பற்றிய  சில கொள்கைகளை  நிறுவியுள்ளனர்.இவை கவிதையனுபவத்திற்கு  ஓரளவு  துணை  புரிபவை.கவிதையனுபவம் எங்ஙனம் நம்மிடம்  உண்டாகிறது  என்பதை  அறிவதற்கு  ஓரளவு  ஊன்று கோல்களாக  இருப்பவை.
                                              பழந் தமிழர்  கண்ட  கொள்கை;  பழந்தமிழர்  உள்ளக் கிளர்ச்சிகளில் பாட்டிற்குச்  சிறந்தனவற்றை மெய்ப்பாடுகள்  என  வழங்கினர்.
                      ''  உய்ப்போன்  செய்த்து   காண்போர்க்கெய்துதல்
                        மெய்ப்  பாடென்ப   மெய்யுணர்ந்தோரே''
என்ற  செயிற்றியனார்  கூற்று  ஈண்டு  சிந்திக்கற்பாலது.
                                                   கவிதையைப்  பற்றி  எத்தனையோ அறிஞர்கள்  எத்தனையோ  விதமாக  கூறியிருக்கின்றனர்.எஸ்ரா  பவுண்ட்  என்ற  அறிஞரின்  கருத்துப் படி  இலக்கியம்  என்பது  பொருட் செறிவுடைய  சொற்கள்  நிறைந்த  கருவூலமாகும்."பேரிலக்கியம்  என்பது  உயர்ந்த எல்லைவரை  பொருளூட்டம்  பெற்ற மொழியாகும்''என்பது  அவர் கருத்து.மேலும் அவர்,உரைநடை சொற் பெருக்கு  நிறைந்த அதிகச் செய்திகளடங்கிய  சாதனம்  என்றும் ,கவிதை  என்பது   சொற் செட்டும்,உணர்ச்சிப் பெருக்கும்  நிறைந்த  சாதனம்  என்றும்  கூறிக் கவிதைக்கும்,உரை நடைக்கும்  வேற்றுமை  காட்டுகின்றார்.நம்முடைய  பவணந்தியார்  கூறியுள்ள,
                              ''பல் வகைத் தாதுவின்  உயிர்க் குடல்  போற்பல
                                சொல்லாற்  பொருட்கிட  னாக   உணர்வின்
                                 வல்லோர்  அணி பெறச்  செய்வன  செய்யுள்''
என்ற  கவிதை  பற்றிய  நூற்பாவும்  ஈண்டு  சிந்திக்கத்  தக்கது.
                                                   கவிதை  அதனை  நுகரும்  திறனுடையவர்கட்கு  என்றும்  புதுமையின்பம் நல்க வல்லது.
அஃது'அறிதோறும்  அறியாமை  கண்டற்றால்'கவிதை,மனத்தின்  உயர்ந்த நிலையில் இருந்து  பிறந்த்து.மனமோ அளந்தறிய  முடியாத  ஆழம் உடையது.உளவியல் அறிஞர்களும்  அதன்  எல்லையை அளந்தறிய முடியாது  திகைக்கின்றனர்.மனத்தை  அறிய,அறிய அது  மென்மேலும்  ஆர்வம்  ஊட்ட வல்லது.அத்தகைய  மனத்தின்  உயர் எல்லையிலிருந்து  தோன்றிய  கவிதை  என்றும்  வளஞ் சுரந்து  இன்பம்  நல்க வல்லது.கவிதையைப் படிக்கப் படிக்க அஃது  இன்பத்தின் பரப்பையும்,துன்பத்தின்  ஆழத்தையும்  மென்மேலும்  விளக்க வல்ல  அரிய  ஆற்றலைக்  கொண்டது.
                                       ''நவில் தொறும்  நூல் நயம்  போலும் பயில்தொறும்
                                        பண்புடை  யாளர்   தொடர்பு''
என்று  வள்ளுவப் பெருமான்  குறித்த நயம் கவிதைக்கே  உரியது.இது  கருதியே  பாரதியும்
                                       ''பாட்டுத்  திறத்தாலே-இவ்வையத்தைப்
                                         பாலித்திட  வேணும்''
என்றார்.கவிதையைப்  படிப்போர்''அறிந்து  கொண்டோம்''என்று  அதனை  ஒதுக்கும்  நிலை  ஏற்படுவதில்லை.இதனால் தான்  கவிதை  இலக்கியம்  பற்பல  நூற்றாண்டுகள்  நிலைத்து  வாழ்கிறது.கற்பவர்களும்  தலைமுறை,தலைமுறையாக  அதனைத்  திரும்பத் திரும்பக்  கற்றுப்  புதுமையின்பம்   எய்துகின்றனர்.

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக