சொற்கள் கருத்துக்களை உணர்த்துவதற்குரிய குறியீடுகள் என்றும்,அவற்றின் பண்புகள் யாவை என்றும் கவிதைகளால் உணரலாம்.இச் சொற்களைக் கொண்டே கவிஞன் தன் கற்பனைத் திறனால் கவிதைகளைப் படைக்கிறான்.
இக் கருத்தை நன்னூலாரும்,
''பஞ்சிதன் சொல்லாப் பனுவலிழையாகச்
செஞ்சொற் புலவனே சேயிழையா-எஞ்சாத
கையேவா யாகக் கதிரே மதியாக
மையிலா நூன் முடியுமாறு''
உரை நடையில் ஆளப் பெறும் சொற்களுக்கும்,கவிதையில் கையாளப் பெறும் சொற்களுக்கும் வேற்றுமை இல்லை.கவிஞன் அந்தச் சொற்களைக் கையாளும் முறையில் தான் வேற்றுமை உள்ளது.
ஒவ்வொரு சொல்லுக்கும் உரிய நேரான பொருளைத் தவுர,வழிவழியாக அந்தச் சொற்கள் ஆளப் பெறும் இடங்களின் தொடர்பால் அவற்றுடன் சேர்ந்தமைந்த கருத்துக்களும் உள்ளன.கவிதைகளில் சொற்கள் அமையும் பொழுது இடத்திற்கேற்றவாறும்,உணர்ச்சிக்கேற்றவாறும்,சுவைக்கேற்றவாறும் அமைந்து கவிதையைப் பொலிவுடையதாக்குகிறது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக