உந்து மதகளிற்றன் ,ஓடாத தோள்வலியன்
நன்தகோ பாலன் மருமகளே,நப்பின்னாய்!
கந்தம் கமழும் குழலீ!கடை திறவாய் ;
வந்தெங்கும் கோழி அழைத்தன காண் ;மாதவிப்
பந்தல் மேல் பல்கால் குயிலினங்கள் கூவின காண்
பந்தார் விரலி !உன் மைத்துனர் பேர் பாடச்
செந்தா மரைக்கையால் சீரார் வளையொலிப்ப
வந்து திறவாய், மகிழ்ந்தெலோ ரெம்பாவாய்
என்று நப்பின்னைப் பிராட்டியை எழுப்பும் பாசுரத்தின் சொற்களுக்கும்,சொற்றொடர்களுக்கும் குறிப்புகள் திருப்பாவையில் உள்ளது.சொற்களின் கட்டுண்ட சாயல்களும்,விடுதலைச் சாயல்களும் ,பக்தியனுபவம் போன்றவையும் கவிதையனுபவத்தின் கொடுமுடிக்குக் கொண்டு செலுத்தியிருப்பதை அறியலாம்.
ஐந்தாம் நிலை;
கவிதையிலுள்ள காட்சியை மனக் கண்ணால் கண்டதாலும்,அந்தக் காட்சியைக் காட்டிய பாடலின் ஒலி நயத்தாலும்,உள்ளத்தில் ஏற்படும் கிளர்ச்சி.
ஆறாம் நிலை;
அந்த உள்ளக் கிளர்ச்சியால் ஏற்படும் மனப்பான்மை.இதில் தான் கவிதையனுபவம் முழுமைநிலை எய்துகின்றது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக