வியாழன், 30 டிசம்பர், 2010

தமிழாசிரியரின் பங்கு

தமிழ் எழுச்சி கரை புரண்டு ஓடும் இக்காலத்தில் ,
                                           வளர் பிறை போல் வளர்ந்த
                                                  தமிழரில் அறிஞர் தங்கள்,
                                           உளத்தையும், உலகில் ஆர்ந்த
                                                   வளத்தையும் எடுத்துச்
                                                    சொல்லால்
                                            விளக்கிடும் இயல் முதிர்ந்தும்
                                                 வீறு கொள் இசையடைந்தும்
                                              அளப்பிலா உவகை ஆடற்
                                                      றமிழே நீ என்றன் ஆவி
                                                        
                            தமிழ் மக்களுக்குத் தமிழே
இன்று உயிர் போல் திகழ்கின்றது.இன்று தமிழ் இனத்தை ஒன்று படுத்துவதற்குத் தமிழ் போல் வேறு சிறந்த கருவி இல்லை எனலாம்.




இன்று தமிழ் மக்கள்,
                                                ''கன்னற்
                          பொருள் தரும் தமிழே நீ ஓர்
                          பூக்காடு ; நானோர் தும்பி''
 என்று கூறி தமிழ்க் கவிதைகளைச் சுவைக்கத் தொடங்கியிருக்கின்றனர்.
இதன் விளைவாகத் தமிழ் நாட்டில் நடைபெறும் பல்வேறு இலக்கிய நிகழ்ச்சிகளில் 'கவியரங்கம்'ஒரு முக்கியக் கூறாக அமைந்திருப்பதைக் காணலாம்.இந்த நிலையில் தமிழாசிரியர்கள் கவிதையிலுள்ள அழகை எடுத்துக் காட்டி,அதன் மூலம் கவிதையிலுள்ள உண்மையினை உணரச் செய்வது எவ்வளவு இன்றியமையாதது.

கவிதையைத் தேர்ந்தெடுத்தல்

திறனாய்வாளரின் குறிப்புக்கள்;
திறனாய்வாளர்கள் கவிதையைப் பற்றிக் கூறியுள்ள குறிப்புக்கள் கவிதைகளை
உணர்வதற்கு பெருந்துணை செய்கின்றன என்பதில் சிறிதும் ஐயமில்லை.சில
பாடல்களை இக்குறிப்புகளின்றிச் சரியாக உணரவும் முடிவதில்லை.

பேராசிரியர்,நச்சினார்க்கினியர்,பரிமேலழகர்,அடியார்க்கு நல்லார் போன்ற உரையாசிரியர்கள் விட்டுச் சென்றுள்ள குறிப்புகள் இல்லையாயின், தமிழ் இலக்கியத்திலுள்ள பல அருமையானபாடல்களின் கருத்துக்களை நன்கு புரிந்து
கொள்ள முடியாது.
                                        சாதாரணமாகப் பொருள் வெளிப்படையாக உள்ள பாடல்கள்
என்றாலும்,அவர்களுடைய உரைகளால் புது மெருகுடன் பொலிகின்றது.

                                                                                                          
                              '
இயற்கை அழகை வருணிக்கும் பாடல்கள்;
தமிழ் மொழியில் இயற்கை அழகினை வருணிக்கும் எண்ணற்ற பாடல்கள் உள்ளன.பாரதியாரின் பாடல்கள் சிலவற்றைக் காண்போம்,
                           பாரடியோ வானத்திற் புதுமையெல்லாம்
                                    பண்மொழி!கணந்தோறும் மாறி மாறி
                          ஓரடி மற்றோரடியோ டொத்த லின்றி
                                     உவகையுற நவநவமாய்த் தோன்றுங் காட்சி;

செவ்வாய், 28 டிசம்பர், 2010

கவிதைகளை உணரும் நிலை

தேர்வுகள்  எழுதிப்  பட்டங்கள்  பெற்று விட்டால் ,செய்யுள்  கற்பிக்கும்  தகுதி  தமக்கு  வந்து விட்டது  என்று  ஆசிரியர்கள்  கருதுவது  தவறு.தேர்வு  எழுதித்  தகுதி  பெறும்  நிலை  வேறு;கவிதைகளை  உணரும்நிலை  வேறு;கவிதைகளை   நாளிதழ்களில்  செய்திகளைப்  படிப்பது  போன்று  படிப்பதால்  பயனில்லை.
வெறும்  செய்திகளைக்  கூறும் நாளிதழ் நிருபர் நிலை  வேறு;உணர்ச்சிகளாகச் சித்தரித்துக் காட்டும்  பெருங் கவிஞனின்  நிலை  வேறு.

கவிதை நோக்கம்

கவிதை  கற்பித்தலிலும்  இத்தகைய சிறந்ததொரு  குறிக்கோளை  வகுத்துக் கொள்ள வேண்டியது  தாய் மொழியாசிரியர்களின்  தலையாய  கடமையாகும்.
கவிதையைப் பயிற்றலே  தாய் மொழிப் பாடத்தில்  உயிர் நிலை  போன்ற  பகுதியாகும்.

                      தாய் மொழி  பயிற்றலில்  கவிதைப் பகுதியே உயர்ந்தது.கவிதைப் பகுதி தேனாய் இனிப்பது.கவிதையென்பது  செங்கரும்பாய்  தித்திப்பது.
இத்தகைய இனிமைத் தன்மையுடைய  கவிதைப் பகுதியைக் கற்பிப்பதில்  வெற்றி காணும்  தாய் மொழியாசிரியர்  தம்முடைய  துறையின்  ஏனைய  பகுதிகளிலும்  வெற்றியடைவார் என்பது  திண்ணம்.
                                கவிதை  ஒரு  கலை.கல்வி நிலையங்களில்  மாணாக்கர்களின்
முருகுணர்ச்சியை  வளர்ப்பதற்காகவும்,இயற்கை அழகில்  இன்புறுவதற்காகவும்  கவிதைப் பகுதி  பாடத்திட்டத்தில்  சேர்க்கப் பெறுகின்றது.இவ்விரு  நோக்கங்கட்கு  மேலும்  கவிதை  பல  விளைவுகளை   உண்டாக்குகின்றது  என்பது  உண்மையே.கவிதை  அழகு  தருவதுடன்  நின்று  விடுவதில்லை.
வாழ்க்கை  பற்றிய  நீண்ட  உண்மைகளையும்  தருகின்றது.வாழ்க்கையைப் பற்றிய  திறனாய்வு  தானே  கவிதை?

பாவும்,பண்பும்

தமிழ்க் கவிதைகளில் பெரும்பான்மையானவை பயிலும்போது இன்பம் தருவதுடன் உள்ளத்தைத் திருத்தும் பண்பையும் பெற்றிருப்பதால்,அவை படிப்போரின் வாழ்க்கையைச் செம்மைப்படுத்துவதாக உள்ளன.
                                              காவியங்கள் உண்மைகளை உணர்த்துபவை.கவிஞன் காட்டும் வாழ்க்கையும் ,குறிக்கோள் தன்மையுடையதே.வாழ்க்கை எவ்விதம் அமைந்தால்  நலம் என்று  கவிஞன் கருதுகிறானோ,அங்ஙனமே அக்குறிக்கோளையும் ஆக்குகிறான்.அதற்கேற்றவாறு கவிதைகளையும் தொடுக்கின்றான்.நம் நாட்டுக் காவியங்கள் யாவும் இந்த அடிப்படையிலேயே  எழுந்தவை.
                                  'நெஞ்சை யள்ளும் சிலப்பதிகாரம்' தமிழில் தோன்றிய தலை சிறந்த கவிதைகளில் ஒன்று.சிலம்பு காரணமாக எழுந்த அக்கதையை உலகோர் புகழும் பெருங்காப்பிய வடிவில் இளங்கோவடிகள் ஆக்கித் தந்துள்ளார்.மூன்று பெரு நீதிகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு நூல் இயங்குகிறது.
                            ''அரசியல் பிழைத்தோர்க் கறங்கூற் றாவதும்
                              உரைசால் பத்தினியை உயர்ந்தோர் ஏத்தலும்
                              ஊழ்வினை உருத்துவந் தூட்டும் என்பதூஉம்
                             சூழ்வினைச் சிலம்பு  காரண   மாகச்
                             சிலப்பதிகாரம்  என்னும் பெயரால்
                             நாட்டுதும்  யாமோர்  பாட்டுடைச் செய்யுள்''
                                           வாழ்க்கையின்  உயர்ந்த  அடிப்படை  உணர்ச்சிகளாக     உள்ள  அன்பு,வீரம்,காதல்,தியாகம் போன்ற பண்புகள் அமைந்துஅவற்றின் வாயிலாக உயிர்கள்  எல்லாவற்றுடனும் இயைந்து உணரும் விழுமிய அனுபவம் பெறத்தக்கதாக விளங்கினால் தான்  கவிதை சிறந்த ,நிலைத்த இன்பம் தருவதாகின்றது.இந்த விழுமிய உணர்ச்சியின் அடிப்படையில் அமைந்த கவிதைதான் பெருங்கவிதை என்ற நிலையையும் அடைகின்றது.
கவிஞன் இவற்றையெல்லாம் மனதில் கொண்டு கவிதையைப் படைக்க முடியாது.அப்படிப் படைக்க முயன்றாலும் அக்கவிதை தான் விரும்பியபடி அமையாது.
                                  ஆனால்,தான் பெற்ற  விழுமிய  உணர்ச்சியை-அனுபவத்தை-பிறரும்  பெற வேண்டும்  என்ற நோக்கம் மட்டிலும் கவிஞனிடம் இருந்தால்,
கவிதை தானாக கவிஞனின் விருப்பம் போல் நன்கு அமைந்து விடும்.தமிழ்க் கவிதைகள் பெரும்பாலும் அறங் கூறும் இயல்பும்,கவிதை இயல்பும் கொண்டே திகழ்கின்றன.

திங்கள், 27 டிசம்பர், 2010

கவிதை உணர்த்தும் உண்மை

வாழ்க்கையிலும்,மனிதப் பண்பிலும் உள்ள பொதுத் தன்மையை எடுத்துக் கூறுவதே கவிதையின் நோக்கமாகும்.
''யான் பெற்ற இன்பம் பெறுக இவ்வையகம்''என்ற உயர்ந்த குறிக்கோள் கவிதைத்துறையில் எளிதாக நிறைவேறுகிறது.கவிஞனின் மனத்தில் தோன்றிய அனுபவமே கவிதையாக முகிழ்க்கின்றது.வடிவம் கொள்ளுகின்றது.
                                        கவிதையைப் படிக்கும் நாமும் அக்கவிஞன் பெற்ற அனுபவத்தையே பெற்று விட்டால்,கவிதையும் உணர்த்த வேண்டியவற்றை  உணர்த்தி விடும் நிலையை அடைந்து விடுகின்றது.                                              
                                     உயர்ந்த கவிதைகள் யாவும் அவற்றில் ஈடுபட்டுப் படிப்போரிடம் கவிஞர்களின் அனுபவத்தையே பெற வைக்கின்றன.அவர்கள் உணர்த்த விரும்பும் உண்மைகளை உணர்த்துகின்றன.
                                ''நற் கருப்பஞ் சாற்றினிலே
                                  தேன் கலந்து,பால் கலந்து செழுங்கனித்
                                                                           தீஞ்சுவை கலந்து
                                 ஊன் கலந்து உயிர் கலந்து உவட்டாமல்
                                                                               இனிப்பதுவே!''
என்று வள்ளலார் பாடுகின்றார் ,திருவாசகத்தைக் குறித்து.

வியாழன், 23 டிசம்பர், 2010

மெய்ப்பாடு

மோனை ஆங்கிலக் கவிதைகள் பலவற்றில் இல்லை.அதை அவர்கள் அவ்வளவு அவசியம் என்று கருதுவதில்லைதமிழிலோ மோனை இல்லாத பாடல்களே இல்லை என்று கூறலாம்.
                                                  கவிதைச் சுவையில் ஈடுபடுவோர் கவிதையில் அமைந்துள்ள குறிப்புப் பொருள்களை நுணுகி அறியும் ஆற்றலைப் பெறுவாராயின் ,கவிதை அனுபவம் மிகவும் சிறக்கும்;கவிதைகளை மெய் மறந்து    சுவைக்கும் பழக்கமும் ஏற்படும்.
.
                                                             கவிதையைக் கவனித்துப் படிப்போருக்கு இன்பத்தை அளிப்பது அதில் பொதிந்துள்ள உணர்ச்சி.அவ்வுணர்ச்சியால் உள்ளம் பூரிக்கும் பொழுது பொங்கி வரும் இன்பத்தைத் தான் தமிழ் இலக்கண நூலார் மெய்ப்பாடு என்ற சொல்லால் குறித்தனர்;வடமொழியார் இதனை 'ரஸம்' என்று வழங்குவர்.

புதன், 22 டிசம்பர், 2010

அணி நலன்கள்

                                           கவிதையில் இவமையாக வரும் பொருள் சிறப்புடையதாகவும்,உயர்ந்த கருத்தைத் தருவதாகவும் இருத்தல் வேண்டும்.
ஆசிரியர் தொல்காப்பியனார் ,
                       'உயர்ந்ததன் மேற்றே உள்ளுங் காலை'' என்று வரையறுத்துள்ளார்.

பாரதியாரின் பாஞ்சாலி சபதத்தில் பார்த்தன் பாஞ்சாலிக்குப் பரிதி எழில் காட்டும்
கட்டத்தில்,        

                                   பார் ;சுடர்ப் பரிதியைச் சூழவே
                                                                        படர் முகில்
                                 எத்தனை தீப்பட்டு எரிவன!ஓகோ!
                                 என்னடீ இந்த வண்ணத்து இயல்புகள்!
                                 எத்தனை வடிவம்!எத்தனை கலவை!
                                 தீயின் குழம்புகள்!செழும் பொன் காய்ச்சி
                                 விட்ட ஓடைகள் !வெம்மை தோன்றாமே
                                 எரிந்திடும் தங்கத் தீவுகள் !-பாரடீ!
                                 நீலப் பொய்கைகள் !அடடா!நீல
                                 வண்ணம் ஒன்றில் எத்தனை வகையடீ!
என்ற கவிதைப் பகுதியில் அந்தி வானத்தில் பொன் ஒடைகள்,தங்கத் தீவுகள்,நீலப் பொய்கைகள் போன்ற காட்சிகள் காட்டப் பெறுகின்றன.இவை யாவும் உருவகங்கள்.

                                      

யாப்பு முறை

கவிதைகளில் சொற்களுக்கு ஒருவித வேகம் தந்து செழிக்க வைப்பது கவிஞனின் வேலை.
 
விருத்தம் ஒலிநயத்தைப் புலப்படுத்துவதில் தனிச்சிறப்புடன் விளங்குகிறது.தமிழ் யாப்பு முறை தனக்கென உரிய சிறந்த அமைப்புகளைக்  கொண்டது;எளிமையும்,இனிமையும் உடையது.
                                   இந்த யாப்பு மிறை பாட்டைப் படிப்பவர்களை அப்பாட்டுடன் ஒன்றிவிடுமாறு செய்கிறது.
                                               ஆங்கொரு கல்லை வாயிலிற் படிஎன்
                                                       றமைத்தனன்  சிற்பிமற் றொன்றை
                                                ஓங்கிய பெருமைக் கடவுளின் வடிவென்
                                                        றுயர்த்தினான்;உலகினோர் தாய் நீ
                                                யாங்கணே எவரை எங்எனம் சமைத்தற்
                                                            கெண்ணமோ அங்ஙனம் சமைப்பாய்
                                               ஈங்குனைச் சரணென்றெய்தினேன் என்னை
                                                         இருங் கலைப் புலவனாக்குதியே
என்ற பராசக்தி வணக்கப் பாடலை இசையேற்றிப் படிக்கும் போது நம் உள்ளம் அதில் ஒன்றி விடுகிறது.                              

செவ்வாய், 14 டிசம்பர், 2010

ஒலி நயத்தின் சிறப்பு

அச்சு வடிவத்தில் காணும் பாட்டு அரையுயிரோடுதான் உள்ளது.அதைப் பாடிய கவிஞர் நம்மிடையே இல்லையென்றாலும்,அவர் தம் பாட்டில் தம்முடைய முகக் குறிப்பையும்,கையசைவுகளையும்,இசையையும் விட்டுச் செல்லவில்லை;அங்ஙனம் விட்டுச் செல்லவும் இயலாது.
                                                                 ஆனால் ஒலி நயம்,கற்பனை,மோனை,எதுகை
போன்ற கூறுகளை அவற்றின் சாயல்களாக விட்டுச் சென்றுள்ளார்.அவருடைய உணர்ச்சியைப் பெற வேண்டுமானால் அச்சு வடிவத்தில் காணும் அவருடைய சொற்களிலிருந்து மட்டிலும் பெறுதல் இயலாது.கவிதையைப் பாடிய கவிஞன்
தான் விட்டுச் சென்ற சாயல்களிலுருந்து படிப்பவர் பாட்டை யாத்தவரின்
உணர்ச்சியை உண்டாக்குதல் வேண்டும்.
                                            

திங்கள், 13 டிசம்பர், 2010

ஒலி நயம்

வாழ்க்கை இயக்கமாக நடைபெறுகின்றது;அங்ஙனமே வாழ்க்கையிலிருந்து
மலரும் இலக்கியமும் இயக்கமாகவே அமைகின்றது.

இயற்கையும்,ஒலி நயமும்
ஐம் பெரும் பூதங்களின் இயக்கமும் ஒருவித ஒலி நயத்தில் தான் அமைந்திருக்கின்றது.அணுவிலிருந்து,அண்டம் வரை இவ்வுண்மையைக்
காணலாம்.
                                   ஒலி நயத்திற்குப் புலன்களைத் திருப்பி விடும் ஆற்றல் உண்டு.
இன்னிசைக் கச்சேரியைக் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் பொழுது நம்முடைய கண்,
காது முதலான புலன்கள் வெளியுலகப் பொருள்களில் ஈடுபடாமல் அமைதி பெறுகின்றன.
 உறக்கத்தில் உள்ளம் இன்பம் அடைந்து ஓர் அமைதி பெறுவதைப் போலவே,பாட்டின் கற்பனை உலகத்திலும் உள்ளம் இன்புற்று அமைதியைக்
காண்கிறது.பாட்டின் ஒலிநயமும் உள்ளத்தை மயக்கி நம்மைக் கற்பனை உலகத்திற்கு ஈர்த்துச் செல்கின்றது.
                                         ஒரு குழந்தையை தூங்க வைப்பதற்குத் தாய் மேற்கொள்ளும் முயற்சிகள் ஈண்டுச் சிந்திக்கற்பாலவை.
                          அன்னத்தின் தூவி அனிச்ச மலரெடுத்துச்
                          சின்ன உடலாகச் சித்தரித்த மெல்லியலே!
                          மூடத் தனத்தின் முடைநாற்றம் வீசுகின்ற
                          காடு மணக்க வரும் கற்பூரப் பெட்டகமே!
                          கண் உறங்கு !கனியே உறங்கிடுவாய் !!
என்ற தாலாட்டுப் பாடலைப் பாடித் தொட்டிலை ஆட்டுவாள் ;பாட்டின் ஒலிநயத்தை குழந்தை உணரத் தொடங்கியவுடன் குழந்தை உறக்கத்தில் ஈடுபடத் தொடங்குகிறது.                                          

வெள்ளி, 10 டிசம்பர், 2010

கவிதை வடிவு

சில சொற்கள் உறவு கொள்ளும் முறையாலேயே புதிய ஒலியின்பத்தையும்,
புதிய பொருளுணர்ச்சியையும் தருகின்றன.அங்ஙனம் அமையும் முறை கவிதை
பாடும் கவிஞனுக்கே முதலில் புலனாவதில்லை.கவிதையாக வடிவெடுத்த பிறகு அகராதியில் இல்லாத புதிய பொருளுணர்ச்சியை அவை பெற்று நிற்கும்பொழுது தான் கவிஞன் அதனைக் காண்பான்;அந்த ஆற்றலையும்
அறிவான்
                                              வெட்டியடிக்குது மின்னல் -கடல்
                                              வீரத்திரை கொண்டு விண்ணையி
                                                                                                     டிக்குது
                                         கொட்டியிடிக்குது மேகம்-கூ
                                         கூவென்று விண்ணைக் குடையுது
                                                                                              காற்று;
                                        சட்டச்சட சட்டச்சட டட்டா-என்று
                                       தாளங்கள் கொட்டிக் கனக்குது வானம்;
                                       எட்டுத் திசையும் இடி-மழை
                                       எங்ஙனம் வந்ததடா தம்பி வீரா!
                                      அண்டம்  குலுங்குது தம்பி!-தலை
                                      ஆயிரம் தூக்கிய சேடனும்-பேய் போல்
                                      மிண்டிக் குதித்திடுகின்றான்-திசை
                                      வெற்புக் குதிக்குது;வானத்துத் தேவர்
                                      கெண்டு புடைத்திடுகின்றார்-என்ன
                                       தெய்வீகக் காட்சியை கண் முன்பு
                                                                                      கண்டோம்!

                                        கண்டோம் கண்டோம் கண்டோம்-இந்தக்
                                        காலத்தின் கூத்தினைக் கண் முன்பு
                                                                                             கண்டோம்
என்ற பாரதியாரின் பாடலில் பயின்று வந்துள்ள சொற்கள் நாம் யாவரும் அறிந்தவையே.ஆயினும் அவற்றின் அமையும்,ஒலியும்,பொருளும் ஒரு
பெரும் புயலையே நம் கண்முன் காட்டுவனவாக உள்ளன.இங்ஙனமே
'ஊழிக் கூத்து'என்ற பாடலில் உள்ள சொற்களும் 'பிரளய காலத்தையே' நம்
கண் முன் கொண்டு வந்து நிறுத்துகின்றன.